Cerkiew p.w. św.św. Kosmy i Damiana zbudowana została w 1813 roku w typie zachodnio-łemkowskim. Jest to budynek drewniany, oszalowany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z nadwieszaną izbicą. Budowla jest trójdzielna, jednonawowa. Nawę główną otaczają dwie czworoboczne kaplice. Przy prezbiterium od strony północnej została dobudowana zakrystia. Dach nad nawą dwuspadowy, nad prezbiterium namiotowy. Zdobią go wieżyczki ze ślepymi latarniami. Wewnątrz sklepienia zwierciadlane i strop z fasetą. Najciekawszymi zabytkami w cerkwi są ikony „Opłakiwanie Chrystusa” z 1700 roku,  „Pieta” z XVII wieku, niekompletny ikonostas rokokowo-klasycystyczny z 1806 roku, feretrony z ludowymi ikonami Chrystusa na krzyżu z XVIII wieku, a także obrazy Trójcy i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX wieku. Wnętrze cerkwi zdobi polichromia ornamentalna z 1930 roku. Wolnostojąca dzwonnica jest współczesna.