Kolonia robotnicza Ficinus w Wirku przy ulicy Kubiny powstała w latach 1860–1867 roku dla pracowników pobliskiej kopalni „Gottessegen” (pol. „Błogosławieństwo Boże” – obecnie kopalnia „Pokój”), założonej w 1802 roku. Właścicielami kopalni byli przemysłowcy z bytomsko-siemianowickiej linii rodu Donnersmarcków, którzy byli również fundatorami osiedla. 

   Nieznany jest autor projektu osiedla. Miało ono charakter wiejski, powstało wśród pól, a do każdego domu należał kawałek ziemi uprawnej i budynek gospodarczy. Liczy 16 budynków zabudowanych z piaskowca, co jest rzadkością na tym terenie, z cegły wykonano obramowania otworów okiennych i drzwiowych. 

   Budynki są dwukondygnacyjne, podpiwniczone, oparte na rzucie prostokąta o wymiarach 8,7 x 11,6m kryte dwuspadowym dachem o niewielkim nachyleniu połaci i kalenicach ustawionych równolegle do ulicy. Po obu stronach wzdłuż ścian szczytowych dobudowane były parterowe pomieszczenia kryte dachem pulpitowym. Domy były czterorodzinne – po dwa mieszkania na każdej kondygnacji. Mieszkania składały się z przedsionka, dużej kuchni i małej izby. Jest to jedno z najstarszych osiedli patronackich. Decyzją Nr A/1231/78 z dnia 19 sierpnia 1978 roku zostało wpisane do rejestru zabytków, a od 19 października 2006 znajduje się na trasie Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego.

   Na początku ulicy Kubiny znajduje się kościół ewangelicki. Został zbudowany wg projektu architekta Felixa Henry'ego w 1902 roku. Został wzniesiony z cegły w stylu neogotyckim. W elewacji wschodniej znajduje się inskrypcja: „Ein feste Burg ist unser Gott 1901–1902” (tłum: Pewnym schronieniem jest nasz Bóg).