Wieża przy ulicy Sobieskiego pochodzi z 1918 roku. Wybudowano ją w stylu neogotyckim, w formie ceglanego walca na rzucie koła zwężającego się ku górze o średnicy ponad 26 m. i wysokości 49,7 m. Znajdujący się wewnątrz zbiornik o pojemności 3000 m3 konstrukcji inżyniera Otto Intznego wykonany jest z blach stalowych połączonych na nity. Zbiornik wsparty jest wewnątrz na kamiennym pierścieniu tworzącym jednolitą ścianę z strzelistymi otworami sklepionymi ostrołukowo. Zachowały się piękne spiralne schody prowadzące na drugą kondygnację. Całość elewacji wieńczy arkadowa attyka z blankami. Wejście główne w formie neogotyckiego portalu zdobione jest ponad wejściem niewielką rozetą z krenelażem. Ozdobą wieży są jej potrójne wysokie maswerkowe okna. Wieża ta jest bardzo dobrym przykładem ukrycia po przez wprowadzenie tzw. ściany kurtynowej typowej ze względu na zastosowany zbiornik formy kielichowatej.