Wieś
została lokowana w XIII wieku. Jej nazwa pochodzi od słowa „miodowa”. Przebiegała tędy tzw. Wielka Droga, czyli szlak
kupiecki. Początki
parafii w Miedźnej sięgają roku 1326, kiedy to dokumenty podają imię
Bernharda, plebana z Miedźnej. Na mapie Pszczyńskiego
Wolnego Państwa Stanowego z 1636 roku można zobaczyć sylwetkę kościoła
z tego okresu. W XVIII wieku ten stary kościół był już w tak złym
stanie, że zdecydowano o jego rozbiórce i wybudowaniu nowego.
Obecny kościół pod
wezwaniem św. Klemensa papieża jest
największym drewnianym kościołem na ziemi pszczyńskiej. Zbudowany
został w XVII na miejscu starego i w wieku XVIII rozbudowany. Kościół
jest orientowany, konstrukcji zrębowej zbudowany na rzucie typowym dla kościołów
śląskich - do prostokątnej nawy przylega mniejsze, również prostokątne
prezbiterium z zakrystią od strony północnej. Od strony zachodniej
dostawiona jest wieża konstrukcji słupowej z izbicą i barokowym
hełmem z latarnią. Podobny hełm posiada wieżyczka na sygnaturkę, na
dachu nawy. Dachy nawy i prezbiterium – dwukalenicowe, kryte gontem. Kościół
i wieżę otaczają soboty, z sobotami połączone są niewielkie kruchty
kryte baniastymi hełmami.
Wewnątrz zachował się gotycki witraż ze sceną Ukrzyżowania
z połowy XV wieku. Na uwagę zasługuje również bogato zdobiony ołtarz
główny z I poł. XVIII wieku, i również XVIII-wieczne ołtarze boczne,
ambona i ława kolatorska. Chór z organami wsparty na czterech
drewnianych kolumnach. Prezbiterium
oddzielone od nawy tęcza, przykryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym z
zachowaną XIX wieczną polichromią.
|