Najstarsza
wzmianka o Kochcicach datowana jest na 1419 r., kiedy to właścicielem
wsi był Mikołaj Strzała, pochodzący z rodziny szlacheckiej, która
zasługi zdobyła przy przyłączeniu księstw Oświęcimskiego oraz
Zatorskiego do Rzeczpospolitej. W 1469 r. poprzez ożenek niejakiego
rycerza Ruperta z panną Strzela, dziedzicami wsi stała się nowa
rodzina szlachecka, która od nazwy wsi przyjęła nazwisko
Kochcickich. Majątek został skonfiskowany w czasie wojny
trzydziestoletniej – cały klucz lubliniecki przeszedł na własność
skarbu cesarskiego. Z początkiem XX w. Ziemię Lubliniecką nabył
Franciszek II von Ballestrem ofiarując ją swemu synowi, Karolowi
Ludwikowi.
Neobarokowy pałac wybudowano w latach 1906–1909.
Wokół pałacu został założony rozległy park. Ostatnim właścicielem
(do 1945 roku) był hrabia Ludwik von Ballestrem.
W latach 1945-1952 r. pałac był ośrodkiem kolonijnym
dla okolicznych zakładów przemysłowych. Następnie do 1962 r. służył
jako Ośrodek Szkolenia Kadr Rolniczych. W marcu 1963 r.
utworzono Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji, który funkcjonuje do
dziś. W 1992r. Ośrodek został wyróżniony Złotym Medalem
przez Ministra Kultury i Sztuki za najlepsze zagospodarowanie i
prowadzenie prac renowacyjnych zespołów pałacowo-zamkowych w kraju.
W pobliżu pałacu
znajdują się dawne zabudowania folwarczne, m.in. piękny budynek
gorzelni.
|