|
Ruiny palacu usytuowane są w północno-zachodniej
części Tworkowa, na skarpie ponad korytarzem rzeki Psiny. Otoczone są
częściowo nawodnioną fosą. Jest to dawna rezydencja renesansowa
rodziny Wodnikowskich, a później Wieczów, wzniesiona prawdopodobnie w
II połowie XVI wieku na fundamentach zamku średniowiecznego. Trójskrzydłowa
budowla została wzniesiona na planie zbliżonym do podkowy, przy czym część
środkowa (północna) posiadała wybrzuszenie w kierunku południowym z
dwoma skrzydłami po bokach obejmującymi dziedziniec. Układ pomieszczeń
był nieregularny, przeważnie jednotraktowy.
W latach 1752–1841 z inicjatywy rodziny Eichendorffów
założony zostaje tutaj park typu angielskiego.
W 1860 roku, nowy właściciel hrabia von Saurma-Jeltsch zlecił przebudowę
zamku architektowi Carlowi Heydenreichowi. Podczas trwającej dwa lata
przebudowy, poszerzono i podwyższono narożnik północno-zachodni, a
przy skrzydle zachodnim od strony dziedzińca wzniesiono nową czworoboczną
wieżę. W wieży zachowały się fragmenty poprzedniej budowli, w tym
kamień z datą 1567. Dziedziniec otoczono dwukondygnacyjnymi podporami
filarowymi połączonymi łukami (arkady filarowe), wprowadzono zwieńczenie
elewacji w formie trójkąta ograniczonego gzymsami oraz ścianki w stylu
renesansowym przysłaniające częściowo dach (facjatki renesansowe). W
ten sposób przy wykorzystaniu części renesansowej budowli powstał pałac
w neorenesansowym stylu z licznymi wieżyczkami i facjatkami.
Kres świetności pałacu położył pożar, który wybuchł w nocy z 8 na 9
stycznia 1931 roku. Ogień strawił cały budynek łącznie z wieżą
zegarową. Mimo, że w oficjalnych dokumentach stwierdzono, że przyczyna
ognia była nieznana, istnieją przypuszczenia o celowym podpaleniu pałacu
w celu uzyskania odszkodowania. Nikt nie podjął wysiłku jego odbudowy,
a niedługo później podczas trwających 3 tygodnie działań wojennych w
marcu 1945 roku pałac został ponownie spalony. |
