Osada w Lipinach, należąca do gminy dworskiej Chropaczów, powstała wraz z rozwojem na jej terenach hutnictwa cynkowego i górnictwa węglowego. Początkowo miejscowi katolicy należeli do parafii Najświętszej Marii Panny w Bytomiu, a od 1852 roku do parafii św. Barbary w Królewskiej Hucie. Z uwagi na utrudniającą regularne korzystanie znaczną odległość kościoła - parafianie z Lipin i Chropaczowa zwrócili się z prośbą do proboszcza ks. Edwarda Delocha o wybudowanie w Lipinach kościoła. Początkowo urządzono w powstającej włśnie szkole elementarnej kaplicę. 2 lutego 1862 oratorium zostało poświęcone i oddane do użytku. 

   W 1869 roku powstał projekt odłączenia Lipin i Chropaczowa od parafii św. Barbary. Tłumaczono to zwiększającą się liczbą ludności, której oratorium nie mogło już pomieścić. Ks. Edward Deloch wystąpił więc 16 stycznia 1869 z wnioskiem do Augusta Schmiedera i pełnomocników Hutniczej Spółki Brackiej o wybudowanie w Lipinach kościoła i budynku przeznaczonego na probostwo. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1871 roku i 3 lipca tegoż roku odbyła się uroczystość złożenia i poświęcenia kamienia węgielnego. Prace postępowały szybko do marca 1872 roku, kiedy to wyczerpały się fundusze. Tutaj swoją pomoc okazał August Schmieder (ewangelikiem). 24 lipca 1872 nastąpiło poświęcenie kościoła, którego patronem został św. Augustyn. 

   Dokumenty znalezione w wieży kościoła przy okazji remontu w listopadzie 1900 roku wymieniają jako budowniczego kościoła generalnego dyrektora Schmiedera, nie mówią niestety nic na temat nazwiska projektanta ani architektury kościoła. Kościół nie został jednak wybudowany w tych rozmiarach, w jakich widzimy go dzisiaj. Brak było bocznych naw, kaplicy różańcowej, grobowca, konfesjonału, obecnego głównego wejścia na chór i innych, co wykonane zostało dopiero w latach późniejszych. 21 września 1888 w czasie konsekracji kościoła św. Augustyna przez bpa Georga Koppa została erygowana parafia.

   Kościół wybudowany jest w stylu neogotyckim na rzucie krzyża łacińskiego. Jest trójnawowy, halowy. Transept jest dwunawowy i tworzy wyraźnie czytelne na zewnątrz ramiona, równie wysokie jak korpus nawowy. Do tej podstawowej bryły przylegają: od wschodu – płytkie, prostokątne, zamknięte wielobocznie, flankowane prezbiterium; od południa i północy zakrystie i kaplica; po zachodniej stronie transeptu odpowiadają im kruchta i wieloboczna kaplica. Całą bryłę od zachodu zamyka kwadratowa wieża. Elewacje kościoła wykonane są z cegły, dzisiaj jednolicie ciemnoszarej. Jedyną zwracającą uwagę dekoracją kościoła jest kamienny portal główny w przyziemiu wieży, flankowany rzeźbami św. Floriana i św. Jana Nepomucena.