W
ośmiu zbiorowych mogiłach spoczywa tu kilkuset (dokładna
liczba trudna jest do określenia) więźniów zabitych
przez konwojentów podczas pieszej ewakuacji obozu oświęcimskiego na
odcinku trasy z Rybnika do Raciborza. Początkowo
pochowani byli w różnych przypadkowych miejscach tam
gdzie zginęli. Po wojnie zostali przeniesieni do Gliwic.
Myślą przewodnią projektu jest motyw drogi, która była
miejscem kaźni pochowanych tu osób. Osią założenia
jest brukowana droga rozpoczynająca się tablicą
informacyjną o genezie grobów, do niej, od alejek
cmentarza prowadzą 4 kręte dróżki. Wzdłuż dróg, jak
konwojenci, z rzadka rozmieszczone pionowe kolumny żywotników.
Wszystkie ścieżki zbiegają się z różnych kierunków
w jedno miejsce i urywają nagle jako symbol
przerwanej drogi życia przed poszarpaną ceglaną ścianą
z tablicą pamiątkową. Ściana ta pełni również
funkcje "praktyczne" –
po
pierwsze teren od kaplicy ku pomnikowi opada lekko w dół,
co powoduje, że istniejąca dotychczas tablica „ginęła”,
po drugie w tle, na osi założenia widoczny jest ruch
samochodowy, co z pewnością zakłóca możliwość
skupienia w tym miejscu pamięci. Tablica pamiątkowa oprócz
napisu zawiera znak czerwonego trójkąta –
wyróżnik więźniów politycznych......"
Odsłonięcie miało miejsce w kwietniu 2008 roku.
|