Cerkiew p.w. św. św. Kosmy i Damiana została wybudowana w 1782 roku w stylu zachodnio-łemkowskim. Jest to budynek drewniany,  szalowany, konstrukcji zrębowej. Tylko wieża podbita gontem i kryta blachą, jest konstrukcji słupowej. Całość pokrywa dach namiotowy zdobiony trzema baniastymi wieżyczkami ze ślepymi latarniami. Cerkiew jest trójdzielna, jednonawowa, z nawą kwadratową i węższym prezbiterium. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna. Szczególnie cennym zabytkiem jest rokokowy ikonostas z XVIII wieku, który zachował się w całości w swej pierwotnej postaci.
Składa się on z 4 obrazów w dolnej części, 13 prazdników przedstawiających sceny z życia Chrystusa (w drugiej kondygnacji). Trzecią stanowi 6 ikon obrazujących postacie apostołów, nad którymi w środkowej części góruje ikona „Deesis”. Całość uzupełniają owalne obrazy i bogato zdobiony krzyż. Nowy, wolno stojący ołtarz przysłania carskie wrota ikonostasu. Godnymi uwagi są również tabernakula z końca XVIII wieku w kształcie świątyniek z przełomu XIX i XX wieku, a także obraz ludowy Matki Boskiej Bolesnej z dawnej chorągwi, oraz berło procesyjne z malowidłami.