Cerkiew p.w. św. Dymitra – powstała w latach 1867–1872 w stylu zachodnio-łemkowskim. Wzniesiono ją z drewna modrzewiowego na planie krzyża. Jest to trójdzielny budynek o konstrukcji zrębowej, oszalowany i kryty blachą. Od frontu znajduje się wieża konstrukcji słupowo-ramowej o ścianach prostych, oraz prezbiterium. Wieńczą je ośmioboczne hełmy ze ślepymi latarniami i cebulastymi zwieńczeniami. Nad nawą kopuła na tamburze z wieżyczką i podwójnymi ślepymi latarniami. Wnętrze cerkwi zdobi klasycystyczno-rokokowy ikonostas z II połowy XIX wieku, autorstwa Bogdańskich, oraz polichromia figuralno-ornamentalna z 1873 roku. Na uwagę zasługują również trzy ołtarze boczne w stylu rokokowym z XIX wieku, oraz barokowy krucyfiks. Wśród licznie zgromadzonych w cerkwi obrazów wyróżnia się starszy od samej cerkwi barokowo-ludowy obraz „Chrystus u słupa”, pochodzący jeszcze z XVIII wieku, ikona „Ukrzyżowanie” z 1875 roku namalowana przez P. Gubalskiego, oraz „Św. św. Cyryl i Metody” z 1870 roku. Z czasów bardziej współczesnych pochodzą: ołtarz główny z 1962 i chrzcielnica z 1963 roku, a także dzwonnica drewniana, wolnostojąca z 1957 roku. Obok cerkwi położony jest cmentarz greckokatolicki otoczony murem z XIX wieku.