Kalendarium
1843
–
wydobycie węgla rozpoczyna kopalnia „Concordia”
1850
–
uruchomienie koksowni „Concordia”, rozpoczęcie budowy huty
1852
–
ukończono budowę 2 wielkich pieców, hali lejniczej, dmuchaw
1855
–
początki produkcji maszyn i urządzeń
1856
–
powstały 2 wielkie piece. Mur oporowy, wieże gichtowe, hala
przygotowania nabojów wielkopiecowych mieszania
produkcja 6tys.t surówki, zatrudnienie 80 robotników
1858
–
rusza odlewnia żeliwa wraz z warsztatami w których wykańczano gotowe
odlewy, wybudowano 2 cegielnie
1865
–
zakończono modernizację wielkich pieców, odlewni, warsztatów,
wydziału budowy maszyn, kotłowni, kuźni,
koksowni Concordia
1872
–- budowa nowej odlewni, ponowna modernizacja wielkich pieców, powstaje piąty
piec, rozbudowa wydziału
budowy maszyn, konstrukcji stalowych, kotłów, produkcja
26 tys. t surówki
1873
–
przekazanie kopalni, huty, koksowni spółce akcyjnej Donnersmarckhütte
Lata
90. XIX –
modernizacja wydziału wielkopiecowego, hali lejniczej, dmuchaw
1890–1896
–
modernizacja koksowni Concordia baterie Collina i Wolfa, wydział
produkcji węglopochodnych
1895
–
budowa odlewni rur
1898
–
nowy wydział budowy konstrukcji stalowych
1900
–
nowy wydział budowy maszyn-produkcja 82 tys. t surówki, 10 tys. t
odlewów, 10 tys. t konstrukcji i maszyn oraz 10 tys. t rur.
1912
–
budowa nowej odlewni żeliwa
1913
–
rozpoczęto budowę odlewni rur nr II
W
1913 r. Huta „Zabrze” dostarczyła 120 tys. t surówki, wykonała
15 tys. t. odlewów żeliwnych, rur, 20 tys. t. maszyn i konstrukcji
stalowych, wyprodukowała również 4 mln. sztuk cegieł.
1916
–
ukończono budowę wielkiego pieca nr IV
1919
–
nowa kotłownia, modernizacja aglomerowni i elektrowni.
1926
–
hutę przejmuje spółka Vereinigte Oberschlesische Hüttenwerke”
(„Oberhütten”)
1929–1932
- likwidacja wydziału wielkopiecowego
1945
–
dewastacja huty przez wojska radzieckie
1946
–
nacjonalizacja, remont
1949
r. zakończono odbudowę Wydziału Konstrukcyjnego oraz Wydziału Budowy
Maszyn, powstał magazyn elementów konstrukcyjnych, wytwórnia acetylenu,
a w miejscu dawnej odlewni rur powstał Wydział Produkcji Wlewnic
Na
początku lat 60. XX w., uruchomiono całkowicie przebudowaną IV Odlewnię
(dawna odlewnia rur nr II), rozbudowano wydziały, zajmujące się budową
maszyn i konstrukcji stalowych, wzniesiono nową dwupoziomową halę montażową
Wydziału Remontowego
W
1980 r. przedsiębiorstwo, przy zatrudnieniu 3,4 tys. pracowników,
wytwarzało ponad 120 tys. t wyrobów rocznie
1991–1993
– likwidacja dwóch odlewni żeliwa (nr II i III)
1997
–
prywatyzacja huty nowy właściciel przeprowadza proces rekonstrukcji
Podział
na spółki „Zakład Odlewniczy Metali Żelaznych i Nieżelaznych
S.A”, „Zakład Budowy Maszyn S.A.” i „Zakład
Budowy Urządzeń Dźwigowych S.A.” likwidacja niepotrzebnego majątku,
sprzedaż terenu pod budowę centrum handlowego, ukończenie nowoczesnej
odlewni żeliwa.
2007
–
hutę przejmuje nowy właściciel
|