Ród Donnersmarcków  

  Pochodzili ze słowackiego Spisza – na przełomie XIV i XV w. Piotr Turzo (Petrus Turzo de Quito Foro – niem. von Donnersmarck) żonaty z dziedziczką austriackiego rodu Henkel , nadał swoim synom nazwisko Henkel-Donnersmarck. Jednym z rodu był Jan Turzo - wybitny humanista, biskup wrocławski w latach 1506–1520 . Twórca potęgi rodu – Łazarz I (1551–1624), bankier cesarski za pożyczki udzielane Habsburgom otrzymał w zastaw ziemie bytomską i bogumińską. W 1636 r. jego syn Łazarz II otrzymał dziedziczny tytuł barona cesarstwa. Po jego śmierci synowie podzielili pomiędzy siebie majątek.  

   Wiek XIX to okres gwałtownego rozwoju przemysłu Najbogatszymi z Hencklów byli wówczas Hugo z Siemianowic i Guido  z Świerklańca. Hrabia Guido należał do najbogatszych i posiadających największe wpływy ludzi w Europie. 18 stycznia 1801 r. został wyniesiony do godności pruskiego dziedzicznego księcia von Donnersmarck.   

   Rok 1945 zakończył ponad trzystuletni rozdział dziejów rodu na Śląsku.  

Brynek 

Zespół parkowo pałacowy powstał w 1829 r. Od połowy XIX w. należał do Donnersmarcków. Pałac rozbudowano w 1872 r., następnie w latach 1905–1908 praktycznie zbudowany został od nowa w stylu  eklektycznym z elementami neobaroku przez wrocławskiego architekta Karla Grossera. Do dziś jego wygląd się nie zmienił, w adaptowanych wnętrzach mieści się Technikum Leśne. Pałac otoczony jest pięknym parkiem.

Nakło

Pałac wybudowany został w 1858 r. w stylu angielskiego gotyku, a rozbudowany w 1891 r. Sam pałac zachował się w dobrym stanie, jednak całe wyposażenie i wystrój wnętrz zostały zniszczone. Obok pobliskiego kościoła znajduje się mauzoleum rodowe.

Świerklaniec „Mały Wersal”

Na zlecenie hrabiego Guido projekt w stylu neorenesansu francuskiego opracował paryski architekt Hector Lefuel. Twórcami wnętrz byli również artyści francuscy. Zachowane do dziś w parku rzeźby są dziełem Emanuela Fremiet. W 1945 r. pałac spłonął, ostatecznie rozebrano go w 1961 r.

„Dom Kawalera”

Zbudowany w latach 1903–1906 dla gości księcia przez Ernsta von Inne. Obecnie odremontowany.