Historia parafii sięga I poł. XIX w., kiedy to rozbudowana została „Dorota”, (w 1889 r. liczyła ponad 12.000 wiernych). Z tego powodu proboszcz parafii św. Andrzeja Apostoła, ks. Henryk Neuman, podjął starania o budowę nowego kościoła p.w. św. Anny. Prace budowlane rozpoczęto 14 kwietnia 1897 r., a 10 października 1900 r. kard. Jerzy Kopp z Wrocławia dokonał konsekracji nowej  świątyni. 

   Kościół ten jest wspaniale usytuowany na lekkim wzniesieniu i stanowi dominantę dawnej Doroty, będącej pierwszym centrum powiatu zabrzańskiego, gdzie skupiało się życie i najważniejsze instytucje publiczno-społeczne. Jest to świątynia halowa, trójnawowa z transeptem. Zbudowana na planie krzyża łacińskiego według projektu budowniczych Stall i Blau w stylu neogotyckim. Kościół ten zasługuje na uwagę ze względu na swoje klasyczne i oryginalne rzadkie walory architektoniczne oraz niezmienione, kompletne i oryginalne, przedsoborowe wyposażenie wnętrza. Występuje tu jedność stylistyczna w wystroju wnętrza kościoła. 

   Podczas I i II wojny światowej kościół i probostwo nie doznały większych szkód.  Ostatnia całkowita renowacja miała miejsce w latach 1999–2000 i obejmowała malowanie kościoła, uzupełnienie wszystkich tynków oraz pozłocenie wszystkich ołtarzy. W kościele p.w. św. Anny znajdują się 49-głosowe organy, pochodzące z 1900 r., wykonane przez firmę „Schlag & Söhne”.